Gülşende Yine Âh Ü Enin Eyledi Bülbül

Yoksun Bu Gece Âh Yine Zehroldu Şarâbım

Bir Dâme Düşürdü ki Beni Baht-ı Siyâhım

Kalb-i Sevdâ-zedeler Âh ile Daim İnler

Bir Kendi Gibi Zâlimi Sevmiş Yanıyormuş

Sen Beni Bir Bûseye Ettin Fedâ

Uzun Yıllar Bekledim Hakikat Oldu Rüyam

Sen Sanki Baharın Gülüsün Şen Çiçeğimsin

Yanıyor mu Yeşil Köşkün Lâmbası

Havada Bulut Yok Bu Ne Dumandır

Pencereden Kuş Uçtu Yandı Yürek Tutuştu

Yine Neş’e-i Muhabbet Dil Ü Cânımı Etti Şeydâ

Vardım ki Yurdundan Ayağ Göçülmüş

Var mı Hâcet Söyleyim Ey Gül-şenim

Feryâd ile Yâd Eylerken Ben Seni Her Bâr

Bir Gün O Güzel Şâd Edecek Rûhumu Sandım

Gönlümle Oturdum da Hüzünlendim O Yerde

Nâle-i Can-gâhı Cânan Duymuyor

Ağlamakla İnlemekle Ömrüm Gelip Geçiyor

Koklasam Saçlarını Bu Gece Tâ Fecre Kadar

Yalnız Bırakıp Gitme Bu Akşam Yine Erken

Dağlar Dayanmaz Enînine Dil-i Mahzûnumun

Gam-zedeyim Devâ Bulmam

Keklik Dağlarda Şağılar

Bu Sabah Bağda Erken Gül Açtı Sen Gülerken

Telgrafın Tellerine Kuşlar mı Konar

Ay Doğar Sini Sini Sevmişim Birisini

Avuçlarımda Hala

Ela Gözlerine Kurban Olduğum

Sus Kalbim Sus

İki Damla Gözyaşı

Dert Ortağımsın Benim

Gülünce Gözlerinin İçi Gülüyor

Ölüyorum Kederimden

Canım Benim Gülüm Benim

Gül Ağacı

Su Akar Şırıl Şırıl

Yaşamak Zevki Verir

Viraneye Dönmüş

Benden Kaçarak

Boş Yere Aldatma Beni

Gurbet Yolu Hasretle Dolu

Günlerce Senin Cevrinle

Berduş (Ben Yaralı Bir Kuşum)

Bu Akşam Yine Sensiz

Dola Kollarını

Doymadım Ben Gençliğime

Eledim Eledim